فردا تولدمه و تو این 29 سال هیچ فایده ای نداشتم

قبلا بی هدف بودم الان نمیتونم به اهدافم نزدیک

بشم. از بهونه آوردن متنفرم اما نمیدونم ولی فکر

میکنم معلولیتم مخصوصاً جوش باسن نبود موفق میشدم.

8 ساله از آدمایی که سنشون بالای دو رقمه میترسم.

از خودم و آدما هر روز ناامید تر میشم. سر تا پا

اشتباهیم و فقط دنبال نصیحت و اصلاح همدیگه ایم

کاش میشد خدایی بود یکی که روز تولدم بهش بگم

حقمو، سلامتیمو میخام. یه روز کامل از هیاهوی

جهان دور باشم و زیر منت نباشم. بگم بسه دیگه

دیگه نمیخوام جسمم و روحیه ام پسرفت کنه.