آدما 14

آدما ظلم بزرگی به هم و خودشون کردن و خواهند

کرد دورویی ظلم بزرگی بود که آدما به هم کردن

و دروغ ظلم بزرگی بود که به خودشون کردن و

تفریح ناسالمشون غیبت و ابزار دوبهم زنی شون

خبرچینی بود و هست که به ترتیب ضربه سنگینی

به حرمت و اعتماد زدن. خیلی جا ها سکوت کردم

تا بقیه دور برندارن و شر به پا نکنن ولی نشد از

هر لحاظ نگاه کنی شکست سکوت مساوی دردسر

بیشتر و سکوت هم باعث کینه بیشتر و لبریز شدن

صبر در گذر زمان و و پر شدن میشه ولی با این

حال تمرین بی تفاوتی و کاری نکردن برای آدما

و نداشتن انتظار میتونه باعث تخلیه سالم کینه و

حتی پیشگیری از حرص و کینه بشه درسته این

کار فایده ای برا رسیدن به حق نداره اما حداقل

آرامش کاملا از بین نمیره. بزرگترین جنایت آدما

تبعیض و معامله محبت هست، مثلا اگه ته دلت

دشمن باشی ولی با زبونت از جملاتی مثل تشکر

و زحمت انداختمت و چشم و سلام صبح بخیر و

جان و دروغ های امید بخش دروغ شیرین بگی

معذرت خواهی و تظاهر به خجالت کشیدن بکنی

و اینا رو تکه کلام کنی بدون کوچکترین اعتقادی

و حرفای منطقی غیر منطقی رو تایید کنی لایق

محبتی ولی این انسانیت نیست که دورو باشی و

دروغات لو نره لایق محبت باشی این معامله اس

نه محبت. درسته اگه اینا رو از ته قلبت بگی و

اعتقاد داشته باشی نشانه خوبیه یعنی انسانیت

ولی خیلیا هستن که با زبون نمیتونن اینا رو بگن

یا دلخورن یا بلد نیستن یا خجالت میکشن یا از

بچگی نشنیدن کسی بهشون بگه یا هر چی ولی

ممکنه ته دلشون با اونی که اینا تکه کلامشونه

فرق کنه یعنی همونقدر یا بیشتر به انسانیت و

اعتقاد داشته باشه. منظورم اینه که به زبون و

اینا نیست. من خودم والا عادت ندارم اینا رو

بگم و نمیدونم غروره یا چی دوست دارم بگم

اما نمیتونم تو دلم میگم بیشتر. اما خب مواقعی

که میگفتم هم دیده نمیشد و اعتراض به تشکر

نکردن هم میکردن هه. نمیدونم چرا ولی وقتی

کارای خوب میکنی به چشم نمیاد مثلا وقتی که

عصبانی نمیشی وقتی که دروغ نمیگی وقتی که

غیبت نمیکنی وقتی حالت داغونه و مثل بقیه به

همه نمایش نمیدی که حالت بده به چشم نمیاد و

برعکس میگن از بی غیرتیه که شادی. اعتراض

کلامی بی تن صدای بلند بی لحن تند بی خشم هم

بکنی به چشم میاد میشی مجرم میشی کثافط نجس.

آدما رو دوست ندارم. معلولیت نگذاشت دور بشم

ازشون برم برای همیشه. و برنگردم دور بشم از

همه تا نفس بکشم از اینهمه استرسی که موقع

نقشه کشیدن واسه هم کشیدم از خروار ها دروغ

از توهین ها و بی عدالتی ها. تنهایی خیلی خوبه

الان تنهام برم ازش لذت ببرم تا تموم نشده فقط

یه چیزی دروغ نگو و انتظار نداشته باش همین.

تو یه پست دیگه فقط نصیحت میکنم بجای ناله.

کلی نوشته بودم گاف دادم پاک شد حتما بخونین.

پاییز

دلم گرفته نمیدونم بخاطر سرمای پاییزه یا سردی

دل آدماست فقط یه بغضی ته گلومه که همیشه

جلوشو میگیرم چشمام تا مرز اشک ریختن جلو

میرن ولی نمیگذارم ببارن گاهی قطره اشکی

بی اجازه سرازیر میشه. از آدما عجیب تر نیست

تبعیض قائل میشن و زخم زبون میزنن و منت

میگذارن. دوروییشون نفس آدمو میگیره.

درخواست کمک

امروز میخام درخواست کمک بنویسم شما هم میتونین

تو کامنت ها ادامه بدین. کمک من دارم از کره ی

زمین این پیامو میگذارم چون از آدما ناامید شدم و

دارم مینویسم فقط برا اینکه کمی آروم تر بشم چون

حرفام سر همه رو درد میاره و هزاران تعبیر و تفسیر

ازش میشه من به هیچ دینی اعتقاد کامل ندارم فقط

شناخت و علاقه کمی به دین اسلام دارم ولی معتقدم

خدا هست ولی از کاراش سر در نمیارم شاید این

درخواست کمکم رو بخونه.و از دلم خبر داره این

یه دلگرمیه ولی متاسفانه احساس میکنم اصلا منو

نمی بینه و اهمیتی نمیده مثل بنده هاش. بگذریم.

بریم سراغ اصل مطلب کمک اینجا آدما به همدیگه

اعتماد ندارن و این اصلا خوب نیست اینجا آدما به

زبون هم حرف میزنن ولی زبون همدیگه رو نمیفهمن

چون اونقدر منظوردار حرف زدن که فقط باید منظور

حرف ها و رفتار رو حدس بزنی که حدس هم همیشه

درست نیست و این خیلی بده که آدما حتی نمیتونن

زبون همو بفهمن و بد تر از یه موضوع هزاران

برداشت میکنن. کمک آدما بوی استرس میدن با

تبعیضشون زخم میزنن و میگن بدبینی خب اینکه

به آدمایی که جلوت خوش و بش میکنن و نظرت

رو تایید میکنن ولی پشت سرت بقیه رو شیر و

کفری میکنن و نقشه میکشن و پیشت کار همونی

که شیر کردن رو محکوم میکنن یه دوبهم زنی

شیک و مجلسی. وقتی نمیدونم کسی که داره با

من حرف میزنه الان اوکیه یا تا حد انفجار متنفر

ولی داره خوش برخوردی میکنه؟ وقتی یکی به

یه حرفی یا کاری اعتقاد ندارن ولی پیشت جوری

حرف میزنن تا ازت حرف بکشن مثلا از یکی بد

جور متنفرن ولی جوری خوب میگن ازش تا ببینن

تو چی میگی واقعا دشمنشونو دوست داری یا نه.

به هر کی نگاه میکنم ترسناکه خیلی ترسناک از

آدما اونقدر خسته شدم که هزار صفحه بنویسم هم

نمیتونم شدتشو بیانش کنم کمک ادما دوست دارن

هر چیزی رو سختش کنن. کمک بیماری و آدما

امونمو بریدن فکر و خیال و استرس سالهاست

مثل پتک تو سرمه زندگی نمیکنم و ناامید شدم

از آدما از زندگی از بیماری کمک من نمیتونم

اینهمه مشکلو تنهایی تحمل کنم حرفامم پشیزی

ارزش نداره حتی احساساتم همینطور. هرچقدر

تلاش میکنم خوب باشم و با نوشتن توی وبلاگم

و یادداشت های شخصی تو لپ تابم خودمو آروم

و تخلیه کنم و ادای آدمای شاد رو در میارم اما

ته دلم آشوبه با این حال برچسب بی غیرتی بهم زده

میشه. تشکر کردنم هم دیده نمیشه. حتی برعکس

میگن مثل خر میخوره یه بارم تشکر نمیکنه.

خدایا کمک من خسته شدم کمک فقط همین کمک.

    فیلم

    فیلم های هندی معروفن به خالی بندی اما فیلم ها

    همشون خالی بندین حتی ژانر های بر اساس واقعی

    هم داستان هایی به زندگی شخصیت ها اضافه میکنن

    و یه جاهایی هم پیاز داغ که جذابیت فیلم بیشتر بشه.

    بزرگ ترین دروغ فیلم های موفق خانواده س هه یه

    خانواده‌ نشون میدن که با وجود مشکلاتشون پشت همن

    غمخوار همن و همدیگه رو دارن و اگه یکی از اعضا

    اهمیت خانواده رو پایین بدونه و مردم پرست بشه آخر

    فیلم ارزش خانواده پی میبره. خلاصه بگم تقریبا همه

    فیلم ها به ارزش های خانواده پرداختن. حتی برای

    اکثر شخصیت های منفی هم خانواده در اولویته.

    تو واقعیت اینطور نیست کمتر خانواده ای پیدا میشه

    که توش اعتماد و محبت و عدالت باشه. و دورویی

    و رقابت و تبعیض نباشه. خلاصه آدما ترسناکن.

    آدما 13

    آی آدما یاد بگیرین موقع مشکلات مشکل نشید کر

    و کور و لال بشید همدیگه رو خر یا شیر نکنید.

    لطفا دورو نباشید.