اسلام در ایران از نظر مردم
قبل از هر چیز فرا رسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی
رو تسلیت میگم. من کوچک تر از اونیم که درباره ی
مسائل بزرگ نظر بدم اما واقعا دلم میخاد حرف دلمو
بگم و در پایان منظورمو میگم که برداشت اشتباه یا
سو استفاده نشه. آخه آدما یاد گرفتن از حرف هزاران
منظور و برداشت کج فهمانه عمدی و غیر عمد بکنن
که از باز کردن دهن پشیمونت کنن. بگذریم. اول از
داعش شروع میکنم داعش ساخت آمریکا نظرش در
مورد اسلام فرق میکرد اونقدر که اونایی که شعور
داشتن و اسلام رو هم قبول نداشتن هم فهمیدن که
اسلام اینطوری نیست. اما متاسفانه ما به دلیل عدم
آگاهی یا به عمد دین اسلام رو سلیقه ای کردیم و
اسمشو گذاشتیم اعتقاد. مثلا در همین محرم یکی
اعتقاد داره قمه زنی کنه یکی زنجیر زنی یکیم
تو سینه زنی سینه شو قرمز کنه و یکی هم با
ذبح حیوان جلو دسته برخی بدون توجه به سن
حیوان و نحوه ذبح که حیوان کمترین درد و ترس رو
تحمل کنه که البته نکته مثبتش اینه که گوشتش بین
نیازمندا و به همه بصورت غذای نذری پخش میشه.
برخیم با گریه و زاری ارادت خودشو نشون بده ولی
در حقیقت امام حسین نیاز نداره که ما این کار ها رو
بکنیم همین که از یاران یزید نشیم و مثل کوفیان نشیم
یعنی راه رو درست رفتیم که خیلی وقتا خودمم نتونستم
گناه نکنم. راستی گناه چیه؟ رسیدیم به اصل مطلب
گناه از نظر مردم ایران چیه؟ الان میگم.به دزدی
و بد حجابی به نماز نخوندن دوست دختر/پسر یا
سیگار کشیدن دخترا و عرق خوردن و قتل میگن گناه
بزرگ و کبیره. درسته همه اینا تو اسلام توصیه شده
اما گناهانی هستن که در حد همین گناها و حتی بزرگ
تر هستن که طبق سلیقه مون که اسمشو گذاشتیم اعتقاد
انقدر کوچیکشون کردیم که شدن عادت قابل توجیه شدن.
مثل غیبت،دروغ،تبعیض،حسادت،مسخره کردن،توهین
و زورگویی شدید،شکستن دل،تهمت،غیبتِ دروغ و
تکبر،خبرچینی،دوبهم زنی،کلاهبرداری،خر یا شیر
کردن،اینا رو کوچک کردیم و راحت کردیم. میگیم
گریه برای حسین و توبه گناهامونو پاک میکنه. اما
توبه و گریه وقتی اثر داره که گناه نکنیم یا سعی کنیم.
توبه و گریه برای حسین دلی که شکستیم با تبعیض و
تحقیر و توهین و تهمت یا زورگویی بند نمیزنه اینا
حق الناسه گناه کوچیک نیست که باید جبران کنیم و
احساس امنیت رو به کسی که دلشو شکستیم برگردونیم
و اگه بخشید به قول اسلام حلال کرد پاک میشه.
در کل به حیوانات که هیچ حداقل به انسان ها رحم
کنیم و ذره ای قدرت دستمون اومد باهاش ظلم نکنیم.
برای منم تو این شبای عزیز دعا کنین خیلی دلم
شکسته از دست آدما
سلام من رضا جوادی متولد 1375 هستم من از شش سالگی بیمار هستم میتونستم همه کار هام رو انجام بدم اما حالا خیلی قدرتم کم شده