امروز حالم خیلی خوبه. عجیب به نظر میرسه

ولی انرژیم بالاست. با اینکه همه مشکلاتم هنوز

پابرجاست. و از همه آدمها ناامیدم. وقتایی که

اینجوری حالم خوبه جسمم همراهی میکنه

و تقریباً مثل آدم های سالم میشم. البته اگه

جوش باسن و درد قفسه سینه و تنگی نفس

خفیف و درد قفسه سینه و اذیت بواسیر رو

فاکتور بگیرم. گاهی وقتا جسمم همراهی نمیکنه

ولی سعی می کنم روحیه ام رو حفظ کنم

و حداقل ظاهرا حالمو خوب نشون بدم.

البته اگه کمبود خواب نداشته باشم اوکیم.

اما بی غیرت خطاب میشم. آدما رو درک

نمیکنم. وقتی مشکلات اینهمه سخت هست آه

و ناله کردن که بد ترش میکنه کجاش غیرته.

یا اعتراض سوال گونه به تبعیض معنی اش

دو بهم زن بودن من نیست. خیلی بده که

امروز حالم بهتره یاد اتهام و توهین افتادم.

ولی از همین فرصت و تریبون استفاده میکنم

و دوباره میگم. آدما رو نمیشه تغییر داد.

پس هیچوقت به تبعیض هیچ واکنشی نشون

ندین. هرکس میره سمت لیاقتش.

و هیچکسم جز خودمون نمیخاد و نمیتونه

برامون کاری بکنه.